تأثیر شدت نشانه‌های یائسگی بر عملکرد جنسی زنان یائسه

  زمینه: عملکرد جنسی می­تواند تحت تأثیر عوامل متعددی قرار گیرد. یائسگی و نشانه ­ های آن شامل نشانه ­ های جسمی، روانی و ادراری- تناسلی می ­ توانند با اختلال عملکرد جنسی در زمان یائسگی همراه باشند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر شدت نشانه­های یائسگی بر عملکرد جنسی زنان یائسه انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تحلیلی بر روی 405 زن یائسه 40 تا 60 ساله در شهرستان­های نوشهر و چالوس در سال 93-1392 انجام شد. نمونه­گیری به صورت تصادفی چند مرحله­ای بود. اطلاعات با استفاده از پرسش­نامه عملکرد جنسی زنان FSFI ، مقیاس درجه­بندی یائسگی MRS و یک پرسش­نامه محقق­ساخته جمع­آوری و داده­ها با آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، تی، رگرسیون خطی چندگانه و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند.   یافته­ها: %61 زنان اختلال عملکرد جنسی داشتند و شدیدترین نشانه­های یائسگی مربوط به حوزه روانی و پایین­ترین نمره مربوط به حوزه ادراری-تناسلی بود. تمام حوزه­ها و نمره کلی MRS با نمره کلی FSFI همبستگی معنی­دار منفی داشتند. حوزه ادراری- تناسلی (283/0 = r ، 000/0 = P ) و نمره کلی MRS (116/0 = r ، 020 /0 = P ) با میزان نارضایتی از روابط جنسی همبستگی معنی­دار مثبت داشتند. نمره حوزه ادراری- تناسلی و نمره کلی MRS در افرادی که میزان روابط و تمایلات جنسی آن­ها پس از یائسگی کاهش داشت، نسبت به سایر افراد به­ طور معنی­داری بیش­تر بود. شدت نشانه­های یائسگی، یک عامل پیشگویی­کننده منفی در نمره تمامی حیطه­های عملکرد جنسی به­ جز حیطه رضایت و نیز نمره کلی FSFI ، بود. نمره کلی MRS یک عامل پیشگویی­کننده در میزان تغییر در روابط و تمایلات جنسی پس از یائسگی و نیز رضایت­مندی از میزان روابط زناشویی بود.   نتیجه­گیری: شدت نشانه­های یائسگی می­تواند بر عملکرد جنسی زنان یائسه تأثیر منفی بگذارد. لذا جهت سیاست­گذاری­های سلامت زنان باید به کنترل این نشانه­ها جهت بهبود عملکرد جنسی توجه کرد.